پيام رهبران طالبان، سرسخت با «برادران»، مهربان با «کافران»

هبت‌الله آخندزاده، رهبر طالبان با انتشار پیامی به مناسبت عید فطر گفته که حذف نشدن نام رهبران این گروه از فهرست سیاه سازمان ملل، طولانی شدن روند رهایی زندانیان طالبان و حملات نظامی “در برابر صلح مشکل ایجاد می‌‌کند”.

او گفته هدف از سلاح برداشتن طالبان، برپایی “نظام خالص اسلامی” است و اگر این هدف از راه گفت‌وگو به دست آید، طالبان آماده هستند مشکل را از راه تفاهم حل کنند.

او همچنین گفته طالبان به پیمان امضا شده با امریکا متعهد اند و از امریکا نیز خواسته به این پیمان متعهد باشد.

رهبر طالبان اما با لحنی تهدیدآمیز به نیروهای امنیتی افغانستان گفته از جنگ و مخالفت دست بکشند، زیرا نمی‌خواهد “خانواده‌های آن‌ها بی‌سرپرست شوند”.

رهبر طالبان گفته است: “مشکل بزرگ این است که منابع، ذخایر و کرسی‌های اقتصادی افغانستان در دست یک گروه کوچک و بی‌خبر از درد جامعه است که پروای منافع علیا و مصالح ملی افغانستان را ندارند.”

پیام تازه رهبر طالبان پر از تناقض و دوگانه‌گی است. او در این پیام بار دیگر بر به دست آوردن امتیازهای یک‌جانبه ای مانند آزادی زندانیان آن گروه و لغو تحریم‌های بین‌المللی علیه رهبران طالبان تاکید کرده است. این در حالی است که زندانیان طالبان در اختیار دولت افغانستان هستند و طالبان باید برای رسیدن به این هدف با دولت به طور سازنده و از موضع برابر، مذاکره کنند، اما آن‌ها دولت را به رسمیت نمی‌شناسند، ولی حاضر اند با امریکا تعامل کنند.

در ادامه این پیام نیز ملا هبت الله، بار دیگر دچار تناقض شده، زیرا هدف از جنگ نیروهای تحت امر خود را برپایی «نظام خالص اسلامی» عنوان می‌کند، این در حالی است که جنگ‌جویان او برای رسیدن به این هدف، حتا در ماه مبارک رمضان، مسلمانان را می‌کشند، وطن را ویران می‌کنند و دست به خون‌ریزی و خشونت علیه افغان‌های بی دفاعی می‌زنند که هیچ نسبتی با کفر ندارند.  جالب است که خود او در همین پیام، ادعای بزرگ‌اش مبنی بر برپایی «نظام خالص اسلامی» را زیر سوال می برد و نقض می کند، زیرا تصریح می‌کند که طالبان به پیمان امضا شده با امریکا متعهد هستند و از امریکا هم می‌خواهد که به این پیمان متعهد باقی بماند.

اگر هدف او برپایی نظام خالص اسلامی است، چگونه پیمان با «کافران» که طالبان ۲۰ سال جنگ خود را زیر نام «جهاد» علیه آنان، توجیه کردند، در دایره اسلام طالبانی، مشروعیت دارد، اما جنگ با نظامیان مسلمان و کشتار مردم بی دفاع افغانستان در ماه رمضان، مجاز است و خدشه ای به هدف مقدس برپایی نظام خالص اسلامی، وارد نمی‌کند؟

کمی بعد، ملا هبت الله از لحن سازشکارانه‌اش با امریکایی ها فاصله می گیرد و به نیروهای امنیتی افغانستان، هشدار می‌دهد و آنان را تهدید می‌کند که دست از جنگ و مخالفت بردارند، زیرا طالبان نمی‌خواهند خانواده آنان بی سرپرست شوند!

البته تروریست‌های تحت امر ملا هبت الله هر روز ده‌ها خانواده را بی سرپرست می‌کنند و این با توجه به محتوای این پیام پرتناقض و ریاکارانه، شاید علی‌رغم میل ملا هبت الله صورت می‌گیرد!

معنای دیگر و مهم ترین معنای این پیام این است که رهبر طالبان، از امریکا می‌خواهد زندانیان شان را آزاد کند، رهبران شان را از لیست سیاه سازمان ملل، خارج کند و به مفاد پیمان دوحه مانند طالبان پایبند بماند، اما نیروهای امنیتی کشور را تهدید می‌کند که اگر نمی‌خواهند خانواده‌های شان بی سرپرست شوند، دست از جنگ بردارند!

این هم از شگفتی های نظام خالص اسلامی مورد نظر ملا هبت الله است که برخلاف نص صریح قرآن، از یک‌سو بیانگر سرسختی با کسانی است که چندین سال است، طالبان را «برادر» می‌خوانند و از آنان می‌خواهند تا دست از جنگ بردارند و راه صلح و آشتی را در پیش بگیرند و از جانب دیگر، نشانگر نرم‌خویی و مهربانی با کسانی است که طالبان‌ آنان را «کافر» و «اشغالگر» می‌دانستند و علیه شان «جهاد» می‌کردند.

نکته جالب توجه دیگر این است که از نظر ملا هبت الله “مشکل بزرگ این است که منابع، ذخایر و کرسی‌های اقتصادی افغانستان در دست یک گروه کوچک و بی‌خبر از درد جامعه است که پروای منافع علیا و مصالح ملی افغانستان را ندارند”، این در حالی است که زیرساخت‌های ملی را طالبان ویران می‌کنند، جاده‌ها را آنان شخم می‌زنند، مکاتب و پل‌ها و پلچک‌ها را آن‌ها منفجر می‌کنند، پایه‌های برق را آنان تخریب می‌کنند و در مسیر پروژه های عظیم اقتصادی، آن گروه مانع ایجاد می‌کند، اما رهبر طالبان هیچ اشاره ای به این اقدامات ویرانگر و خراب‌کارانه و ضد ملی که تنها مطلوب پاکستانی‌ها است نمی‌کند.

به هر حال، این پیام هیچ نشانه ای از صلح و سازش ندارد و این همان چیزی است که در میدان نبرد نیز جریان دارد. طالبان در حالی که از گفت‌وگوهای سازنده صلح با افغان‌ها و مسلمانان امتناع می‌ورزند، بر آتش جنگ و خشونت دمیده اند و هر روز ده‌ها نفر را به خاک و خون می‌کشند تا به محض خروج نیروهای خارجی، قدرت را در اختیار بگیرند و «نظام خالص اسلامی» را برپا کنند، نظامی که در آن تنها ملا هبت الله و چند مولوی مزدور پاکستان، مسلمان خواهند بود و سایرین باید یا در خدمت رژيم امارت قرار بگیرند و باج بدهند و یا بی دلیل، کشته شوند.

عبدالمتین فرهمند/ جمهور