سیاسی
نگران نباشيد؛ پيروز می شويم
پس از اعلام تقويم خروج نيروهاي خارجي موج از نگراني‌ها و دلهره گي‌ها در بين مردم و شهروندان کشور به وجود آمده اند که گويا با خروج نيروهاي خارجي نظام سقوط مي‌کند.
نخست بايد بدانيم چرا چنين برداشت و انتباه نادرست از وضعيت در بين مردم به وجود آمده است؟
اول، خارجي‌ها: نيروهاي خارجي در 2021 از افغانستان بيرون نمي‌شوند آنان در 2014 افغانستان را ترک کرده بودند در چند ماه پيش رو فقط چند هزار سرباز خارجي از افغانستان بيرون مي‌شود، اصلاً نيروهاي دفاعي و امنيتي مسووليت تأمين امنيت و دفاع از نظام را در 2014 به عهده گرفته بود نه حالا. قواي دفاعي و امنيتي کشور خيلي زود تر از اين‌ها مسووليت دفاع از کشور را به عهده گرفته بود اين سر و صداها در رسانه هاي غربي صرفاً مصرف داخلي براي خارجي‌ها دارد. دولت افعانستان از کمک همکاران بين المللي خود سپاس‌گزار است، اما با جراآت گفته مي‌تواند که نيروهاي امنيتي و دفاعي کشور توانايي لازم براي دفاع از افغانستان را دارد.
دوم، سياست گران داخلي: دومين عامل که سبب چنين برداشت در بين مردم شده است، روايت سقوط توسط سياست مداران تشنه قدرت اند مخصوصاً آن‌هايي‌که در انتخابات مورد استقبال مردم قرار نگرفته اند و در قدرت شريک نيستند. آن‌ها اما پا را از رقابت سياسي فرا تر گذاشته و تلاش دارند که روايت سقوط را ترويج کنند و مردم را از آينده نگران بسازند و از اين طريق از يک‌طرف به دنبال کسب امتياز از حکومت است و از طرف ديگر تلاش دارد که حکومت را تضعيف کند، اما غافل از اين‌که اکنون جمهوريت و ارزش هاي که در اين بيست سال به اساس قرباني هاي بي شمار فرزندان رشيد و فداکار اين وطن به وجود آمده غير قابل برگشت اند. هيجانات ناشي از انتقال قدرت و دولت جديد فرصت تحليل و حلاجي را از پيش خيلي ها گرفته اند آنان گاهي براي رسيدن به قدرت پشت طالبان به نماز مي‌ايستند و گاهي هم فکر مي کنند که گاو قدرت در استانبول ذبح مي‌شود و بايد شتابان به طرف استانبول شتافت تا بتواند سهم از قسمت چربي و نرمي گاو ذبح شده قدرت را به‌دست آورد.
اما زهي خيال باطل اين روياها براي تعداد ممکن به مدت هرچند کوتاه شيرين باشد، اما فقط يک رويا است. پس از 2014 اکثريت قريب به اتفاق نيروهاي ناتو و امريکا از افغانستان خارج شدند در آن زمان اکثريت تحليل گران داخلي و خارجي بر اين عقيده بودند که افغانستان پسا 2014 در مدت کمتر از شش ماه سقوط خواهند کرد آيا افغانستان سقوط کرد؟
اما چرا نبايد نگران باشيم؟ به دلايل ذيل:
اراده سياسي: حکومت افغانستان و در رأس آن رييس جمهوري اراده جدي دارد که از قانون اساسي، قواي دفاعي و امنيتي جمهوريت نظام، اصل انتخابات، حقوق زنان و ارزش‌هاي مندرج در قانون اساسي دفاع نمايند حکومت با وجود که انکشاف پروسه صلح را يک ضرورت مبرم و حياتي مي‌داند و براي پيشرفت اين پروسه حاضر به دادن قرباني و انعطاف لازم است، اما اين را نيز بر خود فرض مي‌داند که اجازه ندهد به‌جاي مردم و شهروندان روي آينده و نظام سياسي چند فرد تصميم بگيرد اگر طالبان مي‌خواهند پروسه صلح پيشرفت داشته باشد و بنا دارد که در قدرت شريک شوند تنها راه که مي‌شود از آن به قدرت رسيد انتخابات و آراي مردم است نه هيچ در و دريچه ديگري.
توانايي قواي دفاعي و امنيتي: خوش بختانه امروز قواي دفاعي و امنيتي کشور از توانايي و مهارت بالايي برخوردار است، هم از لحاظ کميت اين نيروها آماده دفاع از نظام و مردم است و هم از لحاظ کيفيت. اکنون قول اردوي نيروهاي خاص توانايي انجام عمليات در هر نقطه از افغانستان را دارد و قواي هوايي کشور مي‌تواند به صورت مستقلانه عمليات‌هاي هوايي را راه اندازي و موفقانه به پيش ببرند. رييس جمهوري به قواي دفاعي و امنيتي افغانسان اعتماد را برگرداند و حيثيت آن نيروها دوباره اعاده گرديد اصلاحات در درون ساختار قواي دفاعي و امنيتي آغاز شد و براي شان امکانات و تجهيزات فراهم است و انگيزه دفاع از کشور و وطن بار ديگر در بين نيروهاي امنيتي زنده شده است.
تعهدات جامعه جهاني: با خروج نيروهاي خارجي تعهدات جامعه جهاني براي کمک به افغانستان پايان پيدا نمي‌کند تمامي تعهدات که در کنفرانس ژنوا به افغانستان داده شده پا برجا است، ناتو و امريکا بار بار به حمايت دوام دار خود از افغانستان پس از خروج نيروهاي خويش تاکيد کرده اند در پهلوي آن کمک‌هاي جهان در بخش‌هاي ملکي و نظامي افزايش خواهند يافت به گونه مثال امريکا بيش از 300 ميليون دالر جديداً به افغانستان تعهد کرده است، بانک جهاني، اتحاديه اروپا، بانک انکشاف آسيايي و سازمان ملل همچنان ناظر بر اوضاع است.
نتيجه گيري: افغانستان نه تنها در شرايط حاضر با خطر سقوط مواجه نيست، بلکه برايش يک فرصت تاريخي و مهم فراهم شده است، تا يک‌بار و براي هميشه از شر مداخلات خارجي خود را رها سازد و سياست بي‌طرفي اتخاذ کند. نسل جديد که روايت گر عصر انفجار اطلاعات و تکنولوژي است، هم اجازه نمي‌دهد بار ديگر افغانستان به دوزخ امارت برگردد. افغانستان اکنون صاحب نظام سياسي پويا، دموکراتيک و مردمي است، قواي سه گانه مجريه، مقننه و قضاييه وجود دارد. تمام اجزاي دولت به‌صورت ارگانيک فعال اند و به مردم خدمات رساني مي‌کند، جامعه مدني از اعمال حکومت نظارت مي کند، مطبوعات و رسانه‌هاي آزاد در گردش است، و زنان در تمامي پروسه‌هاي حکومت داري نقش آفريني مي‌کنند، زير سيستم‌هاي توسعه اقتصادي افغانستان در حال آباد شدن است، بندهاي آبگردان و پروژه هاي کلان اقتصادي و انتقال انرژي از کشور در حال کار است؛ نيروهاي امنيتي افغانستان به مراتب نسبت به گذشته مجهز تر، تعليم يافته تر و منسجم تر شده و توانايي دفاع مستقلانه را دارد. پس نگران نباشيد اگر افغانستان در 2014 که بيش از يک‌صدو چهل هزار نيروي خارجي کشور را ترک کرد سقوط نکرد با خروج سه هزار نيروي امريکايي هرگز سقوط نمي‌کند، محکم بايستيد و نلرزيد؛ راه دور و دراز و سنگ و صخره‌هاي بلند پيش روي است، اما مطمئناً مردم افغانستان ققنوس وار از پس اين امتحان تاريخي نيز موفقانه بيرون خواهد شد.
محمد حيدري، متخصص روابط عامه‌ي اداره‌ي ارتباطات عامه و استراتيژيک رياست جمهوري
