پروسه صلح را سبوتاژ نمی توانید !

قرار است نشست استانبول در مورد صلح افغانستان به تاریخ 16 اپریل برابر با 27 حمل برگزار شود. گفته می شود این نشست ده روز ادامه خواهد یافت.

زلمی خلیل زاد نماینده ویژه امریکا در امور صلح افغانستان دیروز به کابل آمد و با برخی از چهره های سیاسی از جمله داکتر عبدالله رییس شورای عالی مصالحه ملی دیدار کرد.

همزمان با آمدن خلیل زاد به کابل، دیروز آقای اشرف غنی نماینده گان سیاسی برخی از کشورهای خارجی مقیم کابل را به ارگ ریاست جمهوری دعوت کرد و در مورد تصمیم حکومت و چگونگی روند صلح به آنها معلومات داد.

به همین گونه مشاور شورای امنیت ملی نیز در رابطه به نشست استانبول به رسانه ها گفت:

«تا زمانی که از صلح واقعی در کشور اطمینان حاصل نشود، رییس جمهور غنی تسلیم هیچ فشاری نخواهد شد.»

وی همچنان گفت که اگر انتخابات زودهنگام برگزار شود، آقای غنی خودش را کاندیدا نخواهد کرد.

از چنین موضع گیری ها و نظرها چنین برداشت می شود که هنوز هم رهبران حکومت افغانستان آماده انتقال قدرت نیستند.

در نشست استانبول ممکن است بالای یک دولت مشارکتی توافق شود، به این معنی که آقای غنی و معاونان اش باید قدرت را به چنین دولت انتقال دهند، اما از زمانی که بحث دولت مشارکتی و یا اداره موقت به عنوان راه حل سیاسی کشور مطرح شده و از آن سخن زده می شود، رهبران حکومت دست و پاچه شده اند و می خواهند در برابر این تصمیم قرار بگیرند.

برخی از چهره های سیاسی در نشست های خبری و یا گفت و گو با رسانه ها به رهبران حکومت اتهام وارد می کنند که آنها عمداً با این موضع گیری ها پروسه صلح را سبوتاژ می کنند.

طرح انتخابات و یا انتخابات زودهنگام که از سوی حکومت پیشکش شده است در شرایط کنونی عملی نمی باشد.

طالبان یک طرف بسیار جدی که در مذاکرات صلح حضور دارند، حکومت غنی را قبول ندارند و یکی از شرط های اصلی آنها کنار رفتن غنی را عنوان می کنند.

دیگر احزاب سیاسی از جمله حزب اسلامی به رهبری گلبدین حکمتیار در تظاهرات روز جمعه شان نیز خواستار کنار رفتن آقای غنی شدند.

پس طرح انتخابات زودهنگام ولو که در آن غنی هم کاندیدا نباشد، با مخالفت شدید همه جوانب مقابل شده است و عملی نمی باشد.

با توجه به همین ملاحظات، باید رهبران حکومت افغانستان به عوض این بهانه تراشی ها واقعیت های موجود را در نظر بگیرند و تلاش کنند تا پروسه صلح سبوتاژ نشود و از این فرصت پیش آمده برای مردم و کشورشان استفاده بهینه کنند.

در غیر آن جامعه جهانی از یک دولت فراگیر و مشارکتی در افغانستان حمایت خواهدکرد و مخالفت با آن برای هر گروه و جریان سیاسی کار دشوار خواهد بود.