نهم حوت به عنوان روز ملی حمایت از نیروهای ملی امنیتی و دفاعی درج تقویم ملی کشور گردیده است. هدف از آن خلق بستری بوده که با استفاده از آن از فداکاریها، جانبازیها و کارنامههای درخشان نیروهای ملی امنیتی و دفاعی کشور در امر حفاظت از نظم، پاسداری از قانون و دفاع از عزت و شرف مردم افغانستان بزرگداشت و تکریم شود. به همین خاطر هم هست که همه ساله در سراسر کشور از این روز با شیوه های مختلف و با برپایی مراسم ویژه از سوی نهادهای دولتی، اجتماعی و مدنی و عموم شهروندان کشور تجلیل و از نقش و سهم نیروهای ملی امنیتی و دفاعی کشور در حفظ امنیت و ثبات و برقراری نظم و تاَمین استقرار قدردانی و پاسداشت میگردد.
در ادبیات روایی ما از نیروهای ملی امنیتی و دفاعی کشور به “حصونالرعیه” (دژ آهنین رعیت) یاد شده است. این نیروها در حقیقت ضامن حفظ و بقای کشور، نظام، پاسدار عزت و شرف مردم و نگهبانان عظمت سرزمین ما میباشند. این نیروهای ملی امنیتی و دفاعی کشور اند که از نظم مبتنی بر قانون پاسداری نموده و اقتدار قانونی نظام را تحکیم و پاسداشت میکنند و از مردم و کشور در برابر تهدیدها و دسایس دشمنان و بدخواهان عزت و شرف سرزمین و مردم سربلند ما دفاع مینمایند.
نیروهای ملی امنیتی و دفاعی کشور نه تنها پاسبانان ثبات و امنیت کشور اند که در حقیقت نگهبانان ثبات و امنیت در منطقه نیز میباشند. زیرا این نیروها در حال حاضر در خط مقدم مبارزه علیه تروریزم، دهشتگری و هراس افگنی که عامل برهم زننده ثبات و امنیت نه تنها افغانستان، بلکه عامل بیثباتی کل منطقه و حتا جهان اند، قرار داشته و شب و روز را در سنگرهای داغ مبارزه علیه هراس افگنی سپری میکنند. ناکام سازی توطیهها و دسایس گروههای هراس افگن و کشورهای حامی شان از دستآوردهای مهم نیروهای امنیتی و دفاعی افغانستان است.
پیام بزرگداشت از روز ملی نیروهای ملی امنیتی و دفاعی کشور برای همه شهروندان کشور این است که از هیچ نوع پشتیبانی و حمایت از نیروهای ملی امنیتی و دفاعی کشور دریغ نهورزند و از زحمات، فداکاریها و ایثارگریهای این نیروها با تمام توان قدردانی و پاسداشت کنند و با کمال خضوع و تواضع در برابر خانوادههای که در راه دفاع از خاک و مردم فرزندان خود را به صفوف این نیروها اعزام میدارند، ایستاده و در این روز با خبرگیری از ورثه شهدای نیروهای ملی امنیتی و دفاعی و نیز از معلولان و جانبازانی که افتخار دفاع از مردم و سرزمین را به نام نامی خود ثبت کرده اند و در این راه عضوی از بدن نازنین خودرا از دست داده و فدای میهن و دفاع از ارزشهای ملی و حفاظت و پاسبانی از ما کرده اند قدردانی و دلجویی نماییم.
می طلبد که همانند سالهای پیش همه ی اقشار و طیفهای اجتماع ما در این تقدیر و تکریم سهم شایسته گرفته و همه برای پاسداشت از این روز به صحنه آمده و هریک به گرامیداشت از این روز و فداکاری نیروهای ملی امنیتی و دفاعی کشور تلاش نمایند. آگاهان و نخبهگان جامعه مسوولیت بیشتر در این زمینه دارند. علمای دین و متصدیان امور مذهبی، استادان دانشگاه و مراکز علمی، بزرگان قوم و متنفذان ملی، مقامات و مسوولان حکومتی، نهادهای ملی و مدنی، رسانهها و نهادهای آگاهی دهنده و در یک کلام همه ی شهروندان کشور باید برای ادای دین به پیشگاه پاسبانان میهن و نگهبانان عزت و شرف سرزمین ما کاری کنند.
خوبترین تجلیل از نیروهای ملی امنیتی و دفاعی این خواهد بود که به مشکلات شان به ویژه در جریان اجرای وظیفه رسیدهگی شده و از آنان به خصوص امکاناتی را که در جریان انجام وظیفه و در خطوط مقدم و نبرد به آن نیاز دارند به خوبی تأأمین و به موقع به دسترس شان قرار داده شود. رسیدهگی به این نیروها در عین زمان که از نقطه نظر روحی و مورال معنوی بالای شان تأأثیرات ژرف و شگرف دارد و آنان را در حسن انجام وظایف شان نیز مدد میرساند و بر مؤثریت کار و پیکار شان میافزاید.