سیاسی
نشست علمای دين پاکستان و افغانستان امروز برگزار می شود
چرا روحانيون پاکستان تا امروز موضع متضاد با علمای دين کشور های ديگر دارند
نشست علماي دين پاکستان و افغانستان درجهت پايان دادن به جنگ و آوردن صلح در افغانستان و ريشه کن سازي انديشه هاي افراط گرايانه در منطقه يک گام اساسي است.
قرار است به روز پنجشنبه بيستم جوزا نشستي علماي دين پاکستان و افغانستان به ميزباني عربستان سعودي و سازمان روابط کشورهاي اسلامي به گونهيي آنلاين برگزار شود، اين نخستين بار است که شماري از عالمان ديني پاکستان در مورد صلح با عالمان دين افغان نشست مشترک برگزار ميکنند که به دلايل زياد براي اعادة صلح در افغانستان و ريشه کن کردن افراط گرايي در منطقه مهم است.
اين نشست در حالي برگزار مي شود که جنگ جاري در افغانستان با شعار جهاد ادامه دارد و جهاد گران افغانستان بيشتر از فتوا هاي متأثر اند که توسط حلقه هاي روحانيت در پاکستان صادر شده است، اين علما به نوبة خود متهم به همکاري با سازمان استخباراتي کشور شان و همچنان رابطه با جريان هاي تند رو مذهبي در شماري از کشور هاي عربي اند، حتا اين ادعا وجود دارد که بيشتر علماي پاکستاني روابط با سازمان هاي استخباراتي بريتانيا دارند، همچنان متهم اند که تحت فشار برنامه هاي راهبردي سازمان هاي استخباراتي کشور شان فتوا صادر ميکنند و بيشتر از نام دين براي مقاصد سياسي پاکستان استفاده مي شود.
به گونهي مثال مولانا فضل الرحمان رهبر جمعيت علماي اسلام در پاکستان و يا هم مولانا سميع الحق روحاني پاکستاني که حدود سه سال پيش در منزلش در حومة اسلام آباد کشته شد بار ها جنگ افغانستان را روا دانستند و از آن به عنوان جهاد حمايت کردند مگر عملکرد طالبان را در پاکستان بغاوت نام نهادند و آن را سر کشي در برابر يک نظام اسلامي خواندند.
باور ها بر اين است که هيچ عالم دين مستقل و بي طرف در پاکستان وجود ندارد و فتواي آنان طبق احکام اسلامي نبوده است و نمايانگر دساتير و ارشادات هيچ مذهبي نيست اين عالمان تحت تأثير قوانين و ادارههاي خاص پاکستان احکام و فتواهاي ديني را صادر ميکنند.
در حالي که سازمان اسلامي و عالمان دين جهان اسلام، جنگ افغانستان را ناروا دانسته اند، چندي قبل علماي اسلام از کشور هاي مختلف جهان در ترکيه همه با يک صدا گفتند که افغانستان دارالحرب نيست و هيچ جنگي در اين کشور جايز نيست.
شيخ عبدالعزيز مفتي اعظم عربستان سعودي چند بار گفت که جنگ جاري در افغانستان جايز نيست و انتحار و انفجار از ديدگاه اسلام حرام مطلق است، عالمان دين اندونيزيا و مصر هم جنگ افغانستان را نکوهش کردند و آن را مغاير با اسلام دانستند، بنياد بينالمللي اسلامي ماليزيا در عقرب گذشته، در يک نامة رسمي، جنگ افغانستان را خلاف شريعت دانست، عالمان دين کويت، در 28 عقرب پارسال گفتند که جنگ افغانستان هيچ گونه جواز شرعي ندارد، به ويژه پس از آن که به گفته اين عالمان، طالبان با امريکا توافق نامة صلح را امضا کردند، در ماه جدي پارسال هم عالمان دين افغانستان و هند، در يک اعلامية مشترک در دهلي نو، جنگ افغانستان را نکوهش کردند و آن را ناروا دانستند، علماي دين جهان اسلام ووزيران خارجه، اعضاي سازمان همکاري اسلامي در آخرين نشست شان که در ماه قوس سال گذشته در نايجريا برگزار شد، جنگ در افغانستان را تقبيح کردند و آن را نامشروع خواندند و از طالبان خواستند که براي پايان دادن به جنگ از فرصت مذاکرات صلح استفاده کنند، داکتر شيخ عکرمه صبري امام مسجد الاقصي [در بيت المقدس] و رييس شوراي عالي اسلامي فلسطين هم جنگ جاري در افغانستان را بر اساس آيت هاي قرآني نامشروع خواند.
در طول سال ها علماي جهان اسلام که همه پيرو يک دين، يک قرآن و يک پيامبر اند هميشه با يک صدا گفته اند که جنگ در افغانستان نامشروع است و جناح هاي درگير بايد مشکل خود را از مسير گفتوگو حل کنند، در اين ميان تنها حلقه هاي روحاني در پاکستان اند که نه تنها در همسويي با علماي ديگر برنخاستند، بل بر ادامه جنگ در افغانستان تاکيد کرده اند و بالاتر از آن، اين جنگ را جهاد گفتند.
در طول چهل سال جنگ و مخاصمات در افغانستان، پاکستان ميزبان مخالفان دولت ها در افغانستان بوده است، و بيشتر تلاش کرده است که با نام دين و مذهب وارد بحث منافع خود در افغانستان شوند، تمامي تنظيم هاي جهادي که در پاکستان فعاليت داشتند با پسوند اسلامي وارد جنگ در افغانستان شدند و بعد هم طالبان با شعار و هويت اسلامي وارد صحنه ساخته شدند و بيشتر سرباز گيري براي طالبان هم از مدارس ديني پاکستان صورت گرفت. بار ها گفته شده است که سازمان هاي استخباراتي پاکستان در جنگ عليه هند و افغانستان بيشتر بر حلقه روحانيت تمرکز داشته اند و سود هم گرفته اند در حالي که همين روحانيون پاکستان زندهگي دشوار ايغوريان چين را با خونسردي نظاره ميکنند و روابط پاکستان با چين را شيرين تر از عسل ميدانند.
از وابستگي هاي روحانيون پاکستاني با اين سازمان ها حرف هاي زيادي وجود دارد، اين ميرساند که حلقه هاي در پاکستان با ابزار کردن روحانيون، اسلام را هم دستآويزي براي مقاصد شان کردند.
در حال حاضر جامعة روحانيت و شعار ها و القاب اسلامي، بازيچة در دست استخبارات پاکستان است و ابزار گونه به کار ميروند، در چنين وضعيت و با در نظر داشت اين که تمامي حلقه و سازمان هاي اسلامي در جهان اسلام منفي پاکستان، جنگ در افغانستان را ناروا دانسته اند نشست روحانيون پاکستان و افغانستان بايد مجراي براي رسيدن به يک هدف واحد باشند، روحانيون پاکستاني بايد با هم قطاران شان در جامعة اسلامي آشتي کنند، چيزي را بپذيرند و بگويند که قرآن شريعت و حديت ميگويد، چيزي را بيان دارند و بر آن تاکيد کنند که علماي جهان اسلام بر آن متفقالراي باشند، اسلام دين انسان ساز است که حال و آينده بشر را بيان ميکند از خود قانون و ضابطه دارد که تغيير ناپذير است در همه اقليم و در تمامي جغرافيا حکم و در خواست معين و يکسان دارد، مسلمان واقعي کسي است که خدا، دين، قرآن و شريعت را به يک معنا واحد بشناسد، اسلام قابل تحريف نيست، نکتهيي که جامعه روحانيون در پاکستان بايد آن را مدنظر داشته باشند.
صائم