مردم افغانستان و انتخابات امريکا!

مردم افغانستان در همين چند روز چگونگي انتخابات رياست جمهوري امريکا را دنبال مي کنند و مي خواهند بدانند که کدام يک از نامزدان برنده انتخابات اين کشور مي شود.

اين علاقه‌مندي به منظوري است که امريکا حامي دولت افغانستان است و برخي از هزينه هاي نهادهاي امنيتي از سوي دولت اين کشور پرداخته مي شود و عملاً نيروهاي امنيتي امريکا حکومت افغانستان را در جنگ عليه هراس افگنان کمک مي کند.

موضوع ديگر علاقه‌مندي مردم افغانستان نسبت به انتخابات امريکا اين است که رييس جمهور ترمپ خواسته است تا نيروهاي امريکايي به هر گونه يي که مي شود از خاک افغانستان بيرون شوند وبه امريکا برگردند.

به همين خاطر خليل زاد نماينده ويژه امريکا در امور صلح، مذاکره را با طالبان آغاز کرد که سرانجام موافقت‌نامه دوحه ميان امريکايي ها و نماينده گان طالبان به امضا رسيد و بر اساس آن پنج هزار زنداني طالبان از محابس افغانستان آزاد شدند.

نگراني مردم افغانستان اين است که خليل زاد به طالبان هويت سياسي داد، اين گروه را مطرح کرد و در حالي که گروه طالبان را مردم به عنوان يک گروه تروريستي مي شناسند، ولي نماينده امريکا اعمال زشت و جنايات طالبان را اغماض کرد و به رهبران دولت افغانستان فشار آورد تا تسليم خواسته هاي طالبان شوند تا جايي که آقاي خليل‌زاد در برخي از نشست ها با نماينده گان جامعه مدني و روزنامه نگاران به صراحت اعلام داشت که پس از اين امريکا از ارزش هاي حقوق بشري در افغانستان حمايت و دفاع نخواهد کرد و اين کار خود افغانستاني ها است که در مذاکره با طالبان، مشکلات شان را حل کنند.

طالبان پس از توافق با امريکايي ها، جرأت بيشتر پيدا کردند و به اين نتيجه رسيدند که حکومت افغانستان به آنها تسليم داده مي شود، به همين منظور آنها جنگ را در برابر نيروهاي ملي کشور گسترش و حمله خونبار را به دانشگاه کابل انجام دادند تا بتوانند توجه را به خود شان بيشتر جلب کنند.

اين تعامل خليل زاد با طالبان که همه روزه خون مردم را مي ريزانند سبب گرديده است تا تعداد زيادي از آگاهان و مردم افغانستان از باخت ترمپ در انتخابات رياست جمهوري امريکا خرسند شوند و از پيروزي بايدن استقبال نمايند.

برعکس طالبان در انتظار اين بودند که ترمپ دوباره پيروز شود و حکومت افغانستان را به آنها تسليم کند.

در حالي که پاليسي امريکا در مورد افغانستان با پيروزي اين و آن تغيير نخواهد کرد و هرکسي که به کاخ سفيد راه پيدا کند، همان پاليسي را که از سوي نهادهاي آن کشور با اعتبار طرح ريزي مي شود، دنبال خواهد کرد.

با توجه به همين ملاحظات، پس از پيروزي بايدن نيز مذاکره با طالبان ادامه پيدا خواهد کرد و حکومت امريکا تعداد نيروهايش را در افغانستان به حد اقل خواهد رسانيد.

اما موضوع قابل دقت اين است که گروه هاي سياسي کشور در برابر هراس افگنان در موضع واحد قرار گيرند و اگر تشتت، نفاق و پراکنده گي در ميان نهادها و گروه هاي سياسي در برابر طالبان وجود داشته باشد واضح است که از اين ضعف طالبان نفع بيشتر مي‌برند و امتياز زيادتر مي گيرند.