سیاسی
ماين‌پاکی می تواند جنگجويان را به زنده‌گی عادی برگرداند
روند صلح افغانستان در میان نااطمینانی پیرامون سرعت و کلیت خروج امریکا، ناامیدی از عدم پیروی طالبان و سئوالاتی در مورد این‌که گفت‌وگوهای میان‌افغانی به کجا بی‌انجامد، ادامه دارد. اگر افغانستان به صلح برسد، برخی اطمینان‌هایی وجود دارد، از جمله لغو نیروی طالبان، اشتغال‌زایی برای پشتیبانی از دولت و جلوگیری از تکرار جرایم در میان افرادی که بیشتر ناشی از ناگزیری اقتصادی می‌شود تا ایدیولوژی.
در اینجا، حمایت دولت بایدن از فعالیت‌های ماین‌روبی و گسترش آن در افغانستان می‌تواند ضروری باشد. در سپتمبر ۲۰۲۰، دولت ترمپ اجازه داد بودجه ایالات متحده متوقف شود که منجر به اخراج فوری ۳۰ هزار نفر از اعضای پولیس محلی شد. گسترش ماین‌روبی می‌تواند این آسیب را کاهش دهد. به گفته هلوترست، یکی از سازمان‌های برجسته ماین‌روبی در جهان و بزرگ‌ترین سازمان ماین‌پاکی در افغانستان: «سکتور ماین‌روبی افغانستان … که در حال حاضر ۵ هزار کارمند دارد که در سال ۲۰۱۲ میلادی ۱۴ هزار نفر داشت. در نتیجه، این سکتور ظرفیت گسترش سریع را دارد.» در سال ۲۰۱۰، سازمان HALO یک طرح آزمایشی را رهبری کرد که ۲۵۹ جنگجوی سابق طالبان و حزب اسلامی را استخدام و آن‌ها را در زمینه‌ی ماین‌پاکی آموزش داد. طی یک دهه‌ی گذشته، تنها یکی از آن‌ها دوباره به میدان جنگ برگشته است. ماین‌پاکی ممکن مردمی‌ترین راه برای جذب سریع جنگجویان باشد. این‌که سربازان سابق و جنگجویان طالبان از نزدیک با منطقه آشنا هستند، یک امتیاز است.
عملیات‌های ماین‌روبی بسیار مشهور است، چنانچه منافع فوری را برای مردم عادی افغانستان فراهم می‌کند، زمین‌های این کشور را برای کشاورزی و روستاها را برای سکونت دوباره آماده می‌کند. در حال حاضر، ماین‌ها بیش از ۵۸۰ مایل مربع زمین افغانستان را آلوده کرده است، تقریباً نیمی از رود آیلند که این منطقه را از لحاظ کاربرد غیرقابل استفاده کرده است. اگرچه این رقم کمی به نظر می‌رسد، اما دهه‌ها جنگ سبب گسترش نامناسب ماین‌ها در مناطق کشاورزی افغانستان و دره‌ها شده است تا کوهستانی‌ترین مناطق بدون روستا، جاده و کالاهایی که ارزش جنگیدن دارد.
بنابر این، بسیاری کمک‌ها به افغانستان هدر رفته است. در حالی که نهاد شفافیت بین‌الملل، افغانستان را در میان فاسدترین کشورهای جهان، هم‌تراز کشورهای صحرایی مانند بروندی، کنگو و گینه بیسائو قرار داد و اداره‌ی بازرس ویژه امریکا برای بازسازی افغانستان (سیگار) هدر رفتن میلیون‌ها دالر را افشا کرد، اما بررسی و تفتیش آن از عملیات‌های ماین‌روبی ضایعات کمی را نشان می‌دهد. به عنوان مثال، در ۱۵ اکتوبر ۲۰۱۹، سیگار گزارش داد که از میان ۱۶ میلیون دالر هزینه‌ی ماین‌پاکی بین مارچ ۲۰۱۳ تا سپتمبر ۲۰۱۸، تنها ۱۹ هزار دالر مورد پرسش است که بسیاری آن به توضیحات بیشتر نیز نیاز دارد. تفتیش قبلی ماین‌زدایی که شامل اعطای کمک‌هزینه‌ی ۱۴٫۷ دالری وزارت امور خارجه امریکا به Halo Trust در اپریل ۲۰۱۱ تا اپریل ۲۰۱۳ بود، تنها ۰٫۴ درصد از هزینه‌های آن را غیرقابل قبول اعلام کرد. به زبان ساده، ماین‌زدایی از کم‌ترین فاسدترین و مقرون به‌صرفه‌ترین پروژه‌هایی است که ایالات متحده در افغانستان پشتیبانی کرده است.
توافق‌نامه‌ی ۲۹ فبروری ایالات متحده-طالبان از نیروهای امریکایی می‌خواهد تا افغانستان را در اول می ۲۰۲۱ ترک کنند. مشخص نیست که آیا دولت بایدن این تاریخ را رعایت می‌کند یا خیر، اما، بدون در نظر گرفتن آن، صلح و ثبات افغانستان باید یکی از منافع ایالات متحده باقی بماند. رییس جمهور بایدن، انتونی بلینکن وزیر امور خارجه و جیک سالیوان مشاور امنیت ملی امریکا ممکن به دیپلماسی هوشمندانه‌ی خود افتخار کند. برای شروع، هیچ راهی غیر از سرمایه‌گذاری نسبتاً متوسط در برنامه‌های ماین‌پاکی وجود ندارد که همزمان می‌تواند منحل‌کردن جنگجویان را تسهیل، با قرار گرفتن زمین برای کشاروزی یا سایر اهداف اقتصادی، اقتصاد این کشور را تقویت کرد و به طیف‌های سیاسی افغانستان نشان داد که ایالات متحده به آینده آن‌ها متعهد است.
میشل روبین/ برگردان دید
