سیاسی

بر سر دوراهی جنگ و صلح

عزیز آریانفر

 

 

نشست ترکیه ما را بر سر دوراهی جنگ و صلح می برد.

راه به سوی صلح از گذرگاه پایان بخشیدن به انحصارگرایی،  تمرکزگرایی بیش از حد، اقتدارگرایی لگام گسیخته فردی و تمامیت خواهی و فراهم ساختن زمینه برای مشارکت فراگیر توده یی در مدیریت کشور  و تصمیم‌گیری های سرنوشت ساز  و شاهراهی می گذرد.

راه دومی ما را به سوی کارزار جنگ خونبار فرسایشی بی پایان رهنمون می گردد که همانا  معطوف به ادامه  تداوم سلطه،  تمامیت خواهی، تمرکز بیش از حد قدرت و ثروت و صلاحیت ها و اختیارات  در یک دست و انحصارگرایی است.

حال چه از سوی طالبان باشد یا یک اداره دست نشانده نو.

از همین رو، رسالت اشتراک کننده‌گان نشست بسیار خطیر است‌.

تاریخ کسانی را که در نشست به دهل تبارگرایی افراطی،  انحصارگرایی، تمامیت خواهی و اقتدارگرایی لگام گسیخته بدرنگانند، هرگز نخواهد بخشید.

همچنین کسانی را نخواهد بخشید که تن به خفت و ذلت بدهند و تداوم سلطه و انحصارگرایی و اقتدارگرایی بی حد و حصر را بپذیرند.

 

به گمان غالب برآیند نشست ترکیه چنین خواهد بود:

۱. برپایی دولت موقت و گماشته شدن یک پشتون از سوی امریکا در رأس آن،

۲. احیای کرسی نخست وزیری و گماشتن کسی به نماینده‌گی از شمالیان به عنوان نخست وزیر احتمالاً داکتر عبدالله (نامزدان دیگر صلاح الدین ربانی و محمد یونس قانونی). در این حال نماینده‌گانی از هزاره ها و ازبیک ها به عنوان معاونان رییس جمهور و نخست وزیر گماشته خواهند شد. این احتمال هست که کسی از طالبان هم در کرسی معاونت رییس جمهور گماشته شود.

۳. گماشتن کمیسیونی برای تسوید و تدقیق قانون اساسی جدید

۴. سپردن کنترل چند ولایت به طالبان و  تخصیص بودجه یی به کمیت پنجاه هزار پولیس محلی برای طالبان و در نتیجه د فاکتو کنفدرالی شدن کشور با توجه به انفاذ قوانین شریعت طالبانی در آن گستره

۵. احتمالاً نیمه انتخابی شدن ارگان های محلی قدرت. یعنی انتخاب والیان از جمع اعضای شوراهای ولایتی از سوی رییس جمهور و انتخابی شدن شهرداران.

۶. دادن چند کرسی وزارت به طالبان از جمله وزارت خارجه.

۷. تغییر نام از جمهوری اسلامی به دولت اسلامی افعانستان

۸. تقسیم 50/ 50قدرت میان پشتون ها و غیر پشتون ها، در این حال، به گمان غالب 40 درصد سهم پشتون ها به طالبان خواهد رسید و ده درصد دیگر برای حزب اسلامی، گروه کرزی، احمدزی و ….

۹. ایجاد یک اداره مذهبی دارالفتا به رهبری طالبان به گمان غالب با استقرار در قندهار که در رأس آن یک مقام مذهبی در کسوت امیر المومنین خواهد بود.

۱۰. ادامه حضور محدود اما درازمدت امریکا در کشور و در نتیجه ادامه جنگ مگر به اشکال دیگر.

نوشته های مشابه

پاسخی بگذارید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

بستن
رفتن به نوار ابزار