از هرج و مرج در کشور جلوگيري کنيم!

مجلس نماینده گان با حکومت بر سربودجه سال 1400 خورشیدی اختلاف شدید پیدا کرده است.

مجلس نماینده گان یکسان سازی معاش کارمندان دولت را در اولویت کار خودش قرار داده است و گفته است تا این خواست مجلس از سوی حکومت پذیرفته نشود، بودجه سال 1400 را تصویب نخواهد کرد، اما حکومت یکسان سازی معاش کارمندان را نمی پذیرد و آن را برخلاف قوانین کشور تلقی می کند.

این در حالی است که امروز قرار است حکومت بودجه را به منظور تأیید مجلس نماینده گان بفرستد بدون این که به خواست مجلس توجه کرده باشد.

بودجه سال 1400 ممکن به رای گیری نماینده گان گذاشته شود.

برخی از کاربران فیسبوک که از یکسان سازی معاش کارمندان دولت حمایت کرده اند، نگرانی دارند که مبادا حکومت به برخی از نماینده گان امتیاز بدهد تا بودجه به اکثریت مجلس مورد تأیید قرار بگیرد.

اگر بودجه مورد تأیید مجلس نماینده گان قرار بگیرد ممکن است مشکل حل شود، ولی اگر بازهم بودجه از سوی مجلس نماینده گان رد شود، مشکلات مردم و کشور بیشتر خواهد شد و کشمکش و جنجال میان حکومت و مجلس ادامه خواهد یافت.

این در حالی است که مذاکرات صلح میان هیأت مذاکره کننده دولت و نماینده گان طالبان در دوحه آغاز شده است و اختلاف و جدال این دو نهاد بیشتر از این، اعتبار دولت را آسیب بیشتر خواهند رساند.

به همین گونه اختلاف شدید میان برخی از رهبران و گروه های سیاسی نیز در این شرایط حساس کشور به زیان منافع ملی تمام خواهد شد.

تعدادی از شخصیت های سیاسی از حکومت موقت و یا انتقالی حمایت کرده اند و برعکس طرفداران حکومت آقای غنی زیر نام دفاع از جمهوریت در مخالفت تشکیل اداره موقت برآمده اند.

طرفداران اداره موقت، حکومت آقای غنی را متهم به انحصار قدرت می کند و می گویند باید غنی و دو معاون او از قدرت دور شوند، اما ساختارها حفظ گردند تا هم مذاکرات صلح نتیجه بدهد و هم طالبان قسماً در قدرت شریک ساخته شوند و هم دستاوردهای چندین ساله و آزادی های مدنی در کشور پابرجا بمانند.

ولی طرفداران حکومت آقای غنی، اداره موقت را به عنوان فروپاشی نظام تلقی می کنند و می گویندکه شکل گیری حکومت موقت، همه چیز در کشور را نابود خواهد شد و طالبان دوباره به کشور مسلط خواهند شد.

اتهام های طرفداران اداره موقت و حکومت آقای غنی به یکدیگر شان ادامه دارد.

گرچه سفارت امریکا در کابل ظاهراً حمایت از شکل گیری اداره موقت را در افغانستان رد کرد، ولی گفت که فرایند مذاکرات صلح سرنوشت مردم را تعیین خواهند کرد.

با توجه به همین ملاحظات، در شرایط دشوار و حساس کشور باید هم نهادها اختلافات شان را کنار بگذارند و هم گروه ها و شخصیت های سیاسی به طبل نزاع و اختلاف نکوبند و تلاش شود تا همه در یک موضع واحد قرار گیرند.

اگر در کشور یک اجماع ملی در قبال مذاکرات صلح به وجود نیابد بعید نیست که هرج و مرج کامل و بحران بیشتر همه کشور را فرا خواهد گرفت و آنگاه ندامت سودی نخواهد داشت.