اگر پاکستان صلح می خواهد پس چرا طالبان را می جنگاند؟

عمران خان نخست وزير پاکستان در گفت‌وگو با رويترز از يک توافق سياسي در افغانستان حمايت و پشتيباني کرد.

وي گفت که پيش از خروج کامل نيروهاي امريکايي، پاکستان در تلاش اين است که افغانستان به يک توافق سياسي دست يابد و از خطر جنگ داخلي جلوگيري شود.

نخست وزير پاکستان افزود که پس از اين سياست عمق استراتيژيک پاکستان نسبت به افغانستان معني ندارد و تأمين صلح در افغانستان به نفع ماست.

پيش از اين نيز عمران خان نخست وزير پاکستان در مورد تأمين صلح در افغانستان و تلاش هاي حکومت او براي رسيدن به اين مأمول، نظر و موضع مثبت و خوش‌بينانه داشت.

اما تجربه نشان داده  است که در تعيين سياست هاي اصلي پاکستان، نظاميان آن کشور نقش و رُل اصلي و تعيين کننده دارند و آن‌ها استند که سرنوشت جنگ و صلح را در افغانستان مشخص مي‌کنند.

تا اکنون هيچ نوع نشانه يي ديده نمي شود که نظاميان پاکستاني از تأمين صلح در افغانستان حمايت واضح و صريح کرده باشند . به باور بسياري از آگاهان طالبان کاملاً وابسته به حمايت هاي شبکه استخبارات پاکستان اند و اگر طالبان دامنه‌ي خشونت ها و تخريب هاي شان را در اين شب و روز افزايش داده اند، همه به دستور و سازماندهي نظاميان پاکستاني است و آنها تااکنون به اين فکر اند که طالبان از راه نظامي مي توانند نظنام کنوني در افغانستان را سقوط د هند و پس از سقوط، طالبان قدرت عام و تام را به دست مي گيرند و جهان در آن صورت در برابر يک عمل انجام شده قرار مي گيرد و بيشتر کشورها و حکومت ها مجبور اند تا با طالبان از راه معامله پيش آيند و اهداف پاکستان با قدرت رسيدن کامل طالبان يکي پي ديگر در منطقه عملي و افغانستان به يک صوبه پاکستان مبدل خواهد شد.

اين حمايت ها سبب شده است که طالبان دست از جنگ نکشند و آن گونه که عمران خان نيز اشاره کرده است که طالبان پس از خروج نيروهاي خارجي خود شان را پيروز احساس مي کنند يعني ضرورت به مذاکره را با گروه هاي ديگر نمي بينند.

حال که نخست وزير دم از يک دولت فراگير و تأمين صلح در افغانستان مي زند، روشن نيست که وي با نظاميان کشورش در مورد مشوره کرده و نظر آنها را گرفته است و يا خير؟

اگر اين موضع و نظر نخست وزير پاکستان مبتني بر تأمين صلح در افغانستان، نظر نظاميان آن کشور نيز باشد و در آن منافقت وجود نداشته باشد، بايد از آن حمايت شود و حکومت افغانستان نيز در پيوند به چنين اظهارات مثبت و خوش‌بينانه مقامات پاکستاني، چراغ سبز نشان بدهد و از آن استقبال کند.

زيرا طالبان ابزاري در دست نظاميان پاکستاني اند و اگر پاکستان تصميم گرفته باشد که جنگ در افغانستان پايان يابد و آن را به نفع شان تلقي کند، واضح است که طالبان حاضر به مذاکره مي شوند و سر انجام در يک دولت فراگير شرکت خواهند کرد.