درست بعد از انقلاب اسلامی ایران؛ در سال ۱۳۵۷ خورشیدی ، بحث صدور انقلاب اسلامی یکی از خطوط اصلی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران؛ قرار گرفت۰
صدور انقلاب، در حقیقت نوع انترناسیونالیزم مذهبی است ، در واقع استقرار نوع نظام مشابه جمهوری اسلامی در سایر کشور های جهان؛ به خصوص جهان اسلام بود ۰
با وقوع جنگ ایران وعراق در دهه هشتاد قرن گذشته میلادی ، در حقیقت نحوه تاکتیک صدور این انقلاب تغییر نموده و جمهوری اسلامی ایران از راه مخفی در صدد جلب گروه ها و تاسیس سازمان های بر آمد؛ تا با استفاده از آن ها به اهداف استراتیژیک اش؛ که همانا تأمین منافع جمهوری اسلامی در پوشش مذهب بود ، برسد۰ ایران به تمامی امکانات تبلیغاتی به مثابه مدافع مستضعفین مسلمان وغیر مسلمان ؛خود را مطرح کرد واز این راه با برخی گروه های انقلابی ، موفق به تأمین روابط شد که بهترین مثال آن حزب الله لبنان است ،که به حمایت جمهوری اسلامی ایران در دهه هشتاد قرن بیستم میلادی ، در لبنان تأسیس گردیده که دارای تشکیلات شبه نظامی واستخباراتی بوده ، و در اکثر جنگ‌هایی که در خود لبنان و یا سایر کشور های شرق میانه واقع شده؛ به نفع جمهوری اسلامی ایران عمل نموده و در حقیقت ژاندارم استراتیژیک این کشور؛ در منطقه شناخته می شود۰
در این میان ، در ۷ ثور ۱۳۵۷ خورشیدی ، در نتیجه ی کودتایی؛ جمهوری دموکراتیک افغانستان تاسیس گردید ، که در نتیجه اشتباه های جمهوری مزبور به خصوص تجاوز اتحاد شوروی سابق؛ و آغاز جنگ درافغانستان ، تعداد زیادی از افغان ها بنا به دلايل مذهبي جنگ و استبداد ايدئولوژيک مجبور به مهاجرت گرديدند0 در اين احوال بخصوص بعد از سال 1358 خورشيدي تعداد کثيري از هموطنان ما (که اکثريت آن را هموطنان تشيع ما تشکيل مي دادند) به ايران مهاجر شدند0 متأسفانه؛ اين مهاجرت ده ها سال را در برگرفت وهزاران مورد ولادت ها ، نسل جديد را در تحت شرايط ضيق مهاجرت و فرهنگ حاکم درقلمرو جمهوري اسلامي ايران را به ميدان زنده‌گي تقديم داشت0
درست در سال هاي اول انقلاب اسلامي در ايران در1980 ميلادي بود که جنگ ايران -عراق آغاز و براي مدت هشت سال ، خون هزاران انسان را ريخت 0با استفاده ، از مجبوريت مهاجران تازه وارد افغان به ايران، از سوي هم با استفاده سوء از احساسات مذهبي افغان هاي متدين تعداد کثيري از آن ها در جنگ با عراق استخدام و اعزام کردند که حتي مقامات ايراني از کشته شدن 2500 جنگجوي افغان در اين جنگ به نفع خود شان اعتراف دارند و اين در حالي است که تعداد کشته شده‌گان بيشتر از اين بوده و بر علاوه آن هزاران تن مفقود و معلول را نيز دارد0
طوري که قبلاً تذکر يافت ، سلسله اين مهاجرت تا امروز ادامه داشته ، دولت جمهوري اسلامي ايران علاوه بر آن که به حقوق انساني واسلامي آن ها وقعي نگذاشته ، بلکه حتي حقوق ابتدايي بشري آن ها راسلب نموده ، وخلاف تعهدات اش با جمهوري اسلامي افغانستان وکميساري هاي ملل متحد در امور پناهنده‌گان ، از اين هموطنان ما در جنگ هاي نيابتي اش در خاور ميانه بهره کشي نموده است0 اين درحالي است که ايران علاوه بر آن که تمامي تعاملات بين المللي را در اين مورد نقض کرده، بل معاهدات وتعاملات را که با افغانستان دارد و قدمت آن به حدود يک قرن مي رسد، را پس پا زده، وحتي قواعد حاکم حقوق بين‌المللي در خصوص مهاجرت و پناهنده‌گي را رعايت ننموده است0 به گونه مثال، به اساس مادة 9 کنوانسيون 1951در موردمهاجران ،هيچ دليلي براي استخدام پناهنده‌گان افغان در جنگ ندارد، اين مادة چنين مشعر است: « هيچ يک از مقررات اين کنوانسيون حاضر مانع آن نخواهد بود که يک دولت متعاهد در موقع جنگ يا ساير مواقع استثنايي ودشوار در مورد يک شخص معين موقتاً وتا حصول اطمينان يقين به اين‌که شخص مزبور يک پناهنده است اقداماتي معمول دارد که به نظر آن دولت مبادرت به آن ها براي حفظ امنيت ملي ضروري است0»0
مصداق آخرين مورد ، نقض حقوق مهاجران افغان در ايران، اظهارات وزير امور خارجه جمهوري اسلامي ايران ، در مصاحبه اختصاصي اش با تلويزيون طلوع نيوز است که طور آشکار از اعزام جنگ جويان افغان به جنگ سوريه گفت0
با آغاز جنگ سوريه در سال2011 ميلادي ، جمهوري اسلامي ايران به طور آشکار وارد اين جنگ به نفع دولت آن کشور گرديد و در اشکال مختلف ، از جمله استخدام و اعزام جنگ جويان خارجي به اين نبرداست0 در جمله اين جنگ جويان خارجي ، افغان ها هم وجود دارند که جزء لشکر فاطميون اند که در حمايت سپاه پاسداران ايران قرار دارند 0 اين جنگ جويان که تعداد شان هزاران بوده و در جريان جنگ يک‌تعداد آن ها کشته و زخمي؛ شده اند ، طور ي که وزير امور خارجه ايران به موجوديت 2500 تن آن ها ، در سوريه اعتراف دارد 0
تفاوت جنگ جويان خارجي که تعداد دقيق شان در دست نيست ، با جنگ جويان افغان در اين است که قسمت اعظم ، جنگ جويان افغان از جمله مهاجرين افغان اند که ايرا ن با استفاده از مجبوريت اقتصادي و احساسات مذهبي آن ها را استخدام ، آموزش ، تمويل ، مسلح و اعزام به ميادين جنگ مي نمايد و اين در حالي است که دولت افغانستان ، در مطابقت به بند اخير مادة 39 قانون اساسي کشور ، که چنين صراحت دارد:«دولت از حقوق اتباع افغانستان در خارج از کشور حمايت مي نمايد 0»0مکلف به حمايت حقوق افغان ها از جمله اين افغان ها در ايران است0
هم چنان ، مطابق صراحت حکم مادة 7 قانون اساسي افغانستان؛ دولت مکلف به تطبيق ميثاق هاي بين المللي از جمله کنوانسيون پناهنده‌گان ملل متحد 1951 ميلادي در مورد مهاجرين افغان مقيم ايران است ؛که مفاد نصوص مختلف آن درباره مهاجرين افغان نقض گرديده ،اما متأسفانه دولت ما به هيچ مرجع بين المللي در اين خصوص شکايتي ارايه نداشته است0 از سوي ديگر قسمت آخر همين دولت را مؤظف مي‌سازد تا از اعمال تروريستي جلوگيري کند ، اين در حالي است که اتباع اش براي انجام فعاليت هاي تروريستي استخدام مي گردند که يقيناٌ برخي از آن ها به کشور رفت و آمد نيز خواهند داشت.
