اخبار
سرور دانش به انارکلی: ما شرمنده ايم
محمد سرور دانش، معاون دوم رياست جمهوري کشور به صحبت‌هاي اخير انارکلي هنريار، عضو مجلس سنا در مورد تبعيض عليه اهل هنود و سيکهـهاي افغانستان گفته است که آنچه بر شما گذشته است، به خود لرزيده و شرميده است.
انارکلي هنريار در سخنراني‌اش در مراسم اهداي جازه‌ي بين‌المللي ابن سينا از ادامه‌ي تبعيض عليه اين اقليت کوچک در افغانستان سخن گفت و اشک ريخت.
اين جايزه هفته گذشته از سوي انستيتيوت مطالعات استراتيژيک افغانستان به اين نماينده‌ي اهل هنود و سيکهـ‌ها اهدا شده است.
اين سخنراني خانم هنريار واکنش‌هاي زيادي را در شبکه‌هاي اجتماعي به دنبال داشت و حتا سبب شد تا معاون دوم رياست جمهوري افغانستان «اشک و صداي بغض‌آلود» اين نماينده‌ي هندوباوران را بيبيند و بشنود.
آقاي دانش در نامه‌يي به انارکلي هنريار، نوشته است: «همراه با شنيدن صداي لرزان و ديدن قطرات غلطان اشک شما، من و ما، همه‌گي اشک ريختيم و از آنچه بر شما و همگنان شما رفته بر خود لرزيديم و شرميديم.»
آقاي دانش روايت خانم هنريار از تبعيض در افغانستان را، روايت تلخ بسياري مردمان اين کشور خوانده و اشک او را «اشک همه‌ي ستمه ديده‌‌گان، محرومان و مغضوبان روي زمين عنوان کرده است».
معاون دوم رياست جمهوري تاکيد کرده که افغانستان، سرزمين مشترک همه‌ي شهروندان اين کشور به ويژه مسلمانان و هندوباوران است.
آقاي دانش همچنان گفته است که براي برپايي عدالت، تأمين صلح، تعبيض و ستم و خشونت در افغانستان به مبارزه‌ي مشترک نياز است. «اميدوارم روزي فرا برسد که ديگر هيچ شهروندي در کشور ما طعم تلخ تبعيض را نچشد و از زجر تبعيض، اشکش جاري نشود.»
انار کلي هنريار، عضو مجلس سناي کشور در صحبت‌هاي خود گفت که هندوها و سيکهـ‌ها از بيش از 5000 سال درافغانستان زيست داشته اند، اما مردم افغانستان از آن آگاهي اندکي داشته و آنان را مهاجرين هندي مي‌دانند.
اين در حالي است که در دو – سال اخير بسياري از شهروندان اهل هنود و سيکهـهاي افغانستان به دليل تهديدات امنيتي و برخي مشکلات ديگر کشور شان را ترک کرده و به کشورهاي مهاجر شدند که از نقطه‌ي نظر ديني با هم وجه مشترک دارند.
در اين ميان تبعيض ديني يکي از مشکلات عمده‌ي آنان در افغانستان با اکثريت مسلمان خوانده شده است.
پيش از اين نيز بارها از تبعيض که اهل هنود افغانستان با آن روبه رو استند رسانه‌ها گزارش کردند و اين اقليت ديني کشور خواهان عدالت شدند.
هرچند با سرنگنوني رژيم طالبان در افغانستان، شرايط زنده‌گي براي اين اقليت ديني بهبود يافته است، اما تعصب هنوز هم عليه اهل هنود وسيکهـ‌ها پا بر جاست.
غصب زمين، فقر و آزار و اذيت هندوها و سيکهـهاي افغانستان سبب شد که بسياري آن‌ها کشورشان را ترک کنند و مهاجر شوند.
شمار جمعيت اهل هنود و سيکهـ افغانستان در دهه شصت خورشيدي حدود 200 هزار نفر بود، اما پس سقوط حکومت داکتر نجيب تا کنون اکثر آن‌ها کشور را ترک کردند.
