طالبان بايد از ايده؛ خارجی من خوب است و خارجی تو بد، بگذرند

حضور جنگ‌جويان خارجي، نه تنها يک تهديد جدي  در برابر امنيت و جان شهروندان کشور ما است بل بهانه براي ادامة حضور نيروهاي خارجي و توجيه مداخله کشور هاي ديگر در امورافغانستان بوده مي تواند.

به تازه گي مسوولان محلي لغمان گفته اند، بيشتر از دو صد هراس افگن خارجي که از کشور هاي مختلف استند با خانواده هاي شان در منطقة گوري ولسوالي‌هاي اليشنگ و منطقه چکلاک دولت‌شاه آن ولايت  به‌سر مي‌برند و به طالبان، آموزش‌هاي نظامي مي‌دهند.

مردم محل گفته اند که شماري از آنان به عربي، و شماري هم به زبان پنجابي صحبت مي کنند و اکثريت کساني اند که مردم محل اصلاً به زبان آنان بلد نيستند، و طالبان به مردم محل گفته اند که آنان شهروندان چيچن اند، شماري از باشنده‌گان اين دو ولسوالي لغمان مي‌گويند که زنان اين جنگ‌جويان هم مسلح اند و تمرين اسب‌سواري نيز مي‌کنند.

اگر به ماجراي افغانستان در طول چهل سال گذشته، به خصوص بعد از متواري شدن رژيم طالبان دقيق شويم، علت جنگ در کشور ما که قرباني زيادي از افغانان گرفته است، حضور خارجي ها در افغانستان بوده است.

طالبان يکي از اهداف شان را براي  ادامه جنگ‌ در افغانستان، حضور نيرو‌هاي خارجي مي‌دانند، اما از حضور هزاران جنگجوي خارجي در صفوف خودشان به عنوان جهاد گر ياد مي کنند و آنان را برادران هم دين خود مي دانند، در حالي که يک شهروند جهاد گر پاکستان برنامه و اهداف خود را دارد ازبيکستاني هم از خود برنامه و پلان  دارد و به همين ترتيب به اصطلاح هر جهاد گر خارجي اهداف سازماني خود را دنبال مي کنند و هيچگاهي به فکر افغانستان، دين و مردم اين کشور نيستند.

همان گونه که يک عسکر امريکايي و يا هم  يک عسکر آستراليايي، هالندي… متهم به ارتکاب جرايم جنگي و جنايي در افغانستان شده اند، جنگ‌جويان خارجي و يا به گفتة طالبان جهاد گران که در کنار آنان  حضور دارندبه مراتب در برابر مردم مابا قساوت عمل مي کنند  و ويراني خلق مي کنند،زشتي هاي زيادي از جنگ‌جويان خارجي درذهن ها ثبت است، سر بريدن ها ، محاکم صحرايي، آتش زدن به مکتب و کاشانه مردم، تخريب زير بنا ها، تاراج معادن… خاصه کار جنگ‌جوياني جهادگري است که در کنار طالبان در افغانستان حضور دارند. مگر رهبري طالبان به اين باور اند که خارجي من خوب است و خارجي تو بد.

اين دوگانه‌گي در گفتار و کردار طالبان را نشان مي دهد، طالبان که بر بيرون شدن عساکر خارجي تاکيد داشتند و جهاد خود ساخته شان را توجيه مي کردند، چرا زمينه قتل يک افغان وتخريب و تاراج کشور را بدست بيگانه ديگر نظاره مي‌کنند و لب نمي گشايند

اين يک واقعيت است که طالبان چتر بزرگي را براي جنگ‌جويان خارجي که تهديد به امنيت افغانستان، منطقه و جهان اند، فراهم کرده اند، در حالي که اين گروه وارد توافق نامة صلح با امريکا شده است و يکي از بند هاي اين توافق نامه، قطع رابطه طالبان با هراس افگنان خارجي است، امروز نه تنها لغمان بل بدخشان جوزجان، سرپل، کنر، نورستان، ننگرهار و … شاهد حضور هراس افگنان خارجي است و حضور آنان بعد از شکست داعش در عراق و سوريه، در افغانستان بيشتر شده است و کشور هاي زيادي منجمله امريکا و روسيه از گرم شدن روابط طالبان با القاعده و گروه هاي ديگر افراطي سخن گفته اند، امريکا و روسيه به عنوان کشور هاي پر قدرت که هر کدام منافع امنيتي شان را در افغانستان تعريف مي کنند و خود بار ها از حضور هراس افگنان خارجي در افغانستان ابرازنگراني کرده اند، مگر پناه دادن جنگ‌جويان خارجي از سوي طالبان را با خونسردي دنبال مي کنند و اين مي رساند بازي هاي ديگر سياسي و برنامه هاي ديگر استخباراتي در راه است.

واقعيت اين است که به اصطلاح جهاد گران خارجي که در افغانستان حضور دارند اعمال و گماشته گان سازمان استخباراتي، کشور هاي معين اند، اين جنگ‌جويان ابزاري در بازي هاي سياسي و جنگ هاي نيابتي اند. که نه تنها تهديد جدي در برابر جان و مال مردم افغانستان اند بل ترويج کننده‌گان افراطيت و انديشه هاي تروريستي اند که کشور هاي زيادي را تهديد مي کنند.

انهدام و از بين بردن پديده جهاد گران خارجي در افغانستان نه تنها که يک نياز ملي در داخل اين کشور است بل به خارجي ها هم لازم است که در کار مشترک و هم‌زمان را درسطح بين‌المللي و در يک برنامه منظم داخلي به اين پديده رسيده‌گي شود، روسيه و امريکا و متحدين اين دو کشور که در دو قطب قرار گرفته اند بايد سکوت و بازي را در برابر اين گروه ها بشکنند ووارد بحث واضح در امر مبارزه با هراس افگني شوند، در غيرآن هيچ ضمانتي وجود ندارد که حوادث نظير يازده سپتمبر، بار ديگر در امريکا و يا روسيه و يا هم جا هاي ديگر اتفاق نيفتد، وبار مسووليت آن به افغانستان نسبت داده نشود

طالبان افغان که خود را وارث و جهاد گر در اين کشور مي دانند بايد ديگر از انديشه‹ خارجي من خوب است و خارجي تو بد› کوتاه آيند و راه شان را ازآناني جدا کنند که به نام جهاد، دستور ويراني افغانستان را گرفته اند .

جهان بايد بداند تا زماني که راه طالبان افغان از جنگ‌جويان خاجي جدا کرده نشود و اين جنگ‌جويان در يک اجماع و حرکت بين المللي چه در افغانستان و چه در خاستگاه شان هدف قرار نگيرند، نه تنها که افغانستان به صلح نمي رسد بل تهديد هاي جهاني ازناحيه فعاليت هاي هراس افگنانه هم از ميان نمي رود.

صائم