هواخواهان مختلف طالبان می توانند  برنامه های بايدن در افغانستان را تخريب کنند

برگردان به فارسی سیده مطهر     /       TRT World – MASSOUMEH TORFEH

جو بايدن، رييس جمهوري ايالات متحده در نظر دارد سرعت خروج نيروهاي امريکايي از افغانستان را کاهش دهد و احتمالاً زمان خروج «اول مي» را لغو کند.

طالبان در صورت نقض توافق‌نامه دوحه که در فبروري سال گذشته امضا شد، هشدار به خشونت داده اند. خروج کامل، هميشه مشروط به انجام تعهدات طالبان براي جلوگيري از تروريسم بوده و پنتاگون نيز بر آن تاکيد مي‌کند.

طالبان ضمن کنار گذاشتن «گفت‌وگوهاي صلح» به ابتکار امريكا و علي رغم شواهد مستند سازمان ملل در مورد قتل ده‌ها هزار غيرنظامي افغانستاني – که طالبان مسوول آن اند، به جلسات سياسي در تهران و مسكو دعوت شده اند.

تعجب‌آور است که چگونه ايران که در سال 2001 به سربازان امريکايي کمک کرد تا طالبان را شکست دهند، از همان گروه براي تخريب تلاش هاي امريکا در افغانستان استفاده مي‌کند.

دعوت ايران از طالبان دو هفته پيش همراه با عکس هايي از جواد ظريف، وزير امور خارجه ايران که به ملا عبدالغني برادر احترام مي‌گذارد، بسياري را غافل‌گير کرد، اما اين کار براي ارسال پيام به رييس جمهور بايدن تنظيم شده بود که ايران بايد در تصميم‌گيري در مورد افغانستان نقش داشته باشد.

اين واقعيت که دو روز بعد، رهبر ديگر طالبان، شير محمد عباس استانکزي، هيأت ديگري را به روسيه رهبري كرد، نشان دهنده مانور هماهنگي مسكو و تهران بوده است؛ که بدون تأييد پاکستان هر دو حرکت را نمي‌توانند انجام دهند.

ايران، روسيه و پاکستان در مورد احتمال ادامه حضور امريکا در افغانستان با بازگشت نيروهاي اضافي نگراني دارند.

اصرار طالبان بر ضروري بودن خروج نيروهاي امريکايي در رسانه‌هاي ايران بازتاب يافت. ظريف به طالبان گفت که آنها بايد تمام تلاش خود را براي رسيدن به صلح انجام دهند تا اطمينان حاصل کنند که «اشغالگران دليل ديگري براي حضور در آنجا ندارند». وي هم‌چنين تأکيد کرد که ايالات متحده به هيچ وجه ميانجي يا قاضي مناسبي نيست.

علي شمخاني، رييس شوراي امنيت ملي ايران که نيز ملا برادر را ملاقات کرد، از اين واقعيت استقبال کرد که طالبان «مصمم به جنگ با ايالات متحده هستند.»

ايران که هرگز از دخالت مستقيم و غيرمستقيم در امور سياسي افغانستان دست‌بردار نبوده و عمدتاً از گروه‌هاي شيعه‌ي هزاره و تاجيک در ولايت‌هاي غربي حمايت مي‌کند، به نظر مي‌رسد که ايده تقسيم قدرت طالبان را به شرطي که همه گروه‌هاي قومي در آن حضور داشته باشند، دنبال مي‌کند. آنجاست که مي‌خواهد با پاکستان همکاري نزديک‌تر انجام دهد.

رييس جمهور اشرف غني کاملاً به ايالات متحده وفادار مانده و با هرگونه مداخله ايران يا پاکستان مخالف است.

متحدان سابق ايران در ائتلاف شمال تقسيم شده اند؛ بين داکتر عبدالله عبدالله که رييس شوراي عالي مصالحه است و در همکاري نزديک با رييس جمهور غني کار مي‌کند و ديگران مانند عطا محمد نور که از يک دولت انتقالي حمايت مي‌کند.

علي‌رغم روابط آشفته در سال‌هاي اخير، به نظر مي‌رسد تهران و اسلام‌آباد در حال نزديک شدن هستند. طي چند روز گذشته پاکستان به آزادي آخرين نفر از 14 مرزبان سپاه ايران کمک کرده است.

علاوه بر اين، از طريق جلسات مجازي، ايران و پاکستان توافق کرده اند که تجارت دوجانبه سالانه را به 5 ميليارد دالر افزايش دهند. ماه گذشته آنها يک نقطه عبور مرزي را براي تقويت تجارت باز کردند.

عمران خان نخست وزير پاکستان، يک هفته قبل از سفر طالبان به تهران، با ابراز اميدواري از لغو تحريم هاي ايالات متحده، از ايران حمايت کرد. وي گفت: «جمهوري اسلامي ايران توانايي تبديل شدن به يك قدرت اقتصادي در منطقه را دارد.»

در همين حال استانکزي به عنوان رييس هيأت در مسکو در يک کنفرانس رسانه‌يي هشدار داد که در صورت عدم بيرون شدن امريکايي‌ها، طالبان به جنگ ادامه مي‌دهند. وي اظهار اميدواري کرد که روسيه به حل و فصل نهايي کمک کند.

روسيه که در دهه 1980 در افغانستان 10 سال جنگ کرد، چهار بار کارت ديپلماتيک را براي دعوت طالبان بازي کرده است. ضمير کابلوف، نماينده ويژه روسيه در افغانستان، نماينده سابق KGB، در چندين مصاحبه ابراز نگراني کرده است که امريکايي‌ها نمي‌خواهند افغانستان را ترک کنند و همين باعث نزديک شدن آنها به طالبان است.

ظريف ايراني بلافاصله پس از ملاقات با طالبان در تهران به مسکو رفت و همکاري بين دو کشور را ستود و گفت: «طولاني‌تر از تاريخ ايالات متحده است.»

ايران و روسيه در زمينه افغانستان، سوريه، يمن و آسياي ميانه همکاري نزديک دارند.

آنها هر دو در خط مقدم اقدامات جديد دولت ايالات متحده قرار دارند. روسيه به تازه گي پيمان کاهش تسليحات استراتيژيک جديد را تجديد و امضا کرده است و ايران انتظار دارد راهي براي توافق هسته‌يي برجام پيدا کند. آنها نقشه روابط خود را با دولت جديد ايالات متحده از طريق آن منشور مي‌بينند. آنها نگران شده اند که به زودي درخواست‌ها و کنترل‌هاي جديد زيادي دنبال شان خواهد شد.

روسيه و ايران نگراني‌هاي امنيتي قابل قبولي در مورد افغانستان دارند و مي‌خواهند اطمينان حاصل كنند كه در صورت ادامه حضور امريكا مشورت بيشتري با آنها صورت مي‌گيرد. به همين ترتيب طالبان پياده شطرنج در نخستين حرکت آنها است.

پاکستان در اين ديدگاه شريک است و به همين ترتيب مايل است که سهم خود را ايفا کند.

آنها مي‌دانند که ترکيب ايران، روسيه و پاکستان مي‌تواند «گفت‌وگوهاي صلح» به ابتکار ايالات متحده در دوحه را ضعيف سازد و هرگونه طرح آينده امريکا براي افغانستان را به خطر بيندازد.