سرمقاله
بدون اجماع ملی صلح نمی‌آید!
دوره دوم مذاکرات بین الافغانی به کندی آغازشده است هنوزهم بحث توافق روی آجندای مذاکرات یکی از موارد مهم است که تاکنون روی آن توافق نشده است.
اعضای هیأت گفت‌وگوهای بین الافغانی اکثراً به این باور اند که طالبان جز به پیروزی نظامی به طرح دیگری نمی اندیشند و علاقه یی برای رسیدن به یک توافق عادلانه ندارند.
بسیاری از اعضای هیأت گفت‌وگوکننده طالبان به صورت تلویحی و یا صریح اذعان می کنند که هفتاد درصد خاک کشور را دراختیاردارند ودر کابل هم به حد کافی نفوذ دارند، لذا باید مذاکرات طرح انتقال قدرت به طالبان را مورد بحث قرار دهند.
هیأت کابل تاکید دارند که باید آتش بس صورت گیرد بعد روی سایرمواد آجندا بحث گردد دراین چنین وضعی طالبان به ترورهای هدفمند و ماین گذاری و استفاده ازماین های مقناطیسی شدت بخشیدند .
آن ها تصور می کنند که با شدت بخشیدن حملات تروریستی می توانند در ظرف چند ماه آینده باخروج نیروهای نظامی امریکا فاتحانه وارد کابل شده و نظام دلخواه خویش را تحمیل نمایند.
دراین سوی خط داکتر اشرف غنی مشغول کارهای اداری خرد و کوچک بوده؛ گاهی مصروف تبدیلی اعضای بلند پایه ودون رتبه حکومت ، گاهی تقابل با مجلس نماینده گان وزمانی هم مشغول دادن لکچر به دانشجویان دانشگاه کابل می باشد و از جانب دیگر فساد اداری و عدم حاکمیت قانون ، گروه گرایی وقوم پرستی سقوط نظام را تصریح نموده است.
دریک چنین وضعی حکومت داد دفاع از جمهوریت می زند که برای هیچ کس جالب و جذاب نیست، زیرا منظور از جمهوریت تداوم حاکمیت مملو از فساد کنونی و استبداد شخصی است، اما نیروهای جوان نخبه نیز خواستار تداوم نظام جمهوری به شکل واقعی آن هستند، لذا نیاز است تا جبهه دفاع از جمهوریت طوری ایجاد شود که طالبان از غرور کاذب شان پایین بیایند و آماده شوند تا دست آوردهای دو دهه گذشته را پذیرفته و درچوکات جمهوریت در نظام کنونی اصلاحات منطبق به اوضاع جاری کشور پلت فورم آینده تدوین واجرا شود.
جبهه دفاع از جمهوریت بدون این که داکترغنی آماده اصلاحات نباشد ناممکن است ایجاد گردد، زیرا درحال حاضر مردم عام کشور نه داکتر غنی را دوست دارند ونه هم نسبت به طالبان علایقی دارند، آن ها خواستار تداوم واصلاح و قطع جنگ هستند .
بدون ایجاد جبهه دفاع از جمهوریت سقوط نظام به کلی متحمل بوده وطالبان فاتحانه وارد کابل شده و نظام استبدادی خویش را باردیگر قایم خواهند کرد که درآن صورت نه تنها صلح تأمین نمی شود، بل جنگ طویل المدت دیگر آغازشده که درنهایت به تغییر جغرافیای کشور خواهد انجامید.
جنگ خانمان سوزی که هیچ کس در امان نمانده و ممکن است دامنگیر سایرکشورهای منطقه وهمسایه نیز گردد. لازم است برای دفاع از جمهوریت و مردم کشور جبهه دفاع از جمهوریت تشکیل و طالبان متوجه شوند که بدون امریکایی‌ها در افغانستان نیز به خواست های تک روانه خویش نایل نخواهند شد.
درحال حاضر طالبان برای نظام آینده شان طرح ریزی می کنند وحتا مشغول ساختن تشکیلات و تقرر افراد متعمد شان درپست های حکومتی اند، اما درکابل برخی مشغول عشرت ، برخی مصروف اعمال قدرت برمردم فقیر وسایرمردم شب و روز را در فقر ورنج غوطه ورند وهمه نگران آینده خودشان وکشور شان می باشند.
دولت مردان کشور باید شرایط حساس کنونی را درک کرده و از مرکب کبر و غرورخویش پایین شده و واقعیت های کنونی را بررسی و راه حل های متعدد بامشورت با برزگان سیاسی و مردم عادی تدوین وعملی نمایند، درغیرآن آینده تاریک منتظرهمه خواهد بود.
