مردم افغانستان در این شرایط دشوار و ناگوار حیران شده اند که چه کنند و از کی حمایت بدارند؟
از یک طرف از به قدرت رسیدن طالبان در هراس اند که مبادا آنها دوباره با شلاقهای شان برگردند و سرنوشت و مقدرات مردم را در اختیار گیرند و از جانبی حکومت آقای غنی را یک مشکل کلان برای شان میبینند و با گذشت هر روز به درد و آلام شان اضافه میشود.
جنگ های طالبان و قتل و کشتارهای آنها که همه روزه از مردم قربانی میگیرد همه را به ستوه آورده است.
در همین چند سالی که جامعه جهانی به ویژه امریکا در افغانستان لشکرکشی کرد و زیر نام مبارزه با هراس افگنی به میلیاردها دالر را هزینه کردند ولی در عمل به عوضی که با گذشت هر روز ریشههای هراس افگنی در کشور خشکانیده شوند، بل برعکس شاخ و پنجه تروریزم قویتر شد تا جایی که امریکا با تمام نیرو و تکنالوژی پیشرفته جنگی در برابر طالبان زانو زد و با توافق نامه با آنها عملاً شکست خودش را آفتابی کرد و به طالبان در سطح جهانی اعتبار بخشید و گمانه زنی هایی هم وجود دارد که امریکا به طالبان در پشت پرده و درهای بسته، وعده تسلیمی حکومت را به آنها داده است و امروز طالبان به پیروزی کامل چشم دوختهاند و روز شماری میکنند که چه وقت به کابل میآیند و پرچم سفیدشان را در دروازه ارگ بلند می کنند.
از طرفی رهبری حکومت میخواهد تا چند سال دیگر به قدرت بماند و از امکانات و نعمات قدرت سیاسی فایده ببرد. به همین منظور حکومت با شعار دفاع از جمهوریت به میدان بر آمده و میخواهد حمایت مردم را جلب کند و بگوید که اگر میخواهید طالبان بر نگردند، باید از حکومت حمایت و دفاع شود.
مردم افغانستان از آمدن و برگشت طالبان به قدرت بیم دارند، اما نمیدانند که چگونه میتوانند مانع برگشت طالبان به قدرت شوند.
مردم نمیتوانند در محور حکومت آقای غنی در مخالفت طالبان قرار گیرند؛ زیرا آن گونه میبینند، حکومت آقای غنی با همه مشکل دارد و در برابر همه می جنگد.
آقای غنی تنها به تیم خود همه امتیازها و صلاحیت ها را واگذار کرده و به دیگر گروه های اجتماعی و سیاسی اصلاً توجه ندارد.
به همین گونه بیشتر صلاحیت های نهادها به ارگ تعلق گرفته و شخصاً آقای غنی همه چیز را مدیریت می کند و قدرت را در انحصار خودش گرفته و به هیچ کس اجازه نمی دهد که از وی در مجالس و نشست ها انتقاد کند و نظرشان را بگویند و اگر انتقاد و استدلال هم کنند سرنوشت شان با سرنوشت وزیران انرژی برق و مخابرات مقابل خواهد شد.
با توجه به همین گفته ها، اگر حکومت می خواهد در برابر طالبان ایستاده گی و مقاومت کند باید به ملت رجوع کند و اعتماد مردم را به دست آورد و اعتماد مردم زمانی بدست می آید که قدرت از انحصار یک شخص و گروه بیرون شود و اصلاحات همه جانبه در طول و عرض نظام به وجود آید.
اگر مردم افغانستان ازحکومت و رهبری آن به دفاع بر خیزند هیچ قدرتی نمی تواند خواسته هایش را در این کشور تحمیل کند و باید به این گفته باور داشته باشیم و شک نکنیم.