سرمقاله
چرا شبکه های تروريستی در شهر کابل شناسايی نمی شوند؟
کار گذاري ماين هاي چسپکي هر روز از باشنده گان شهر کابل قرباني مي گيرند.
تقريباً همه روزه دو الي چهار عراده وسايط نقليه به اثر کار گذاري اين ماين ها از سوي هراس افگنان انفجار مي کنند و تعدادي زخمي و کشته مي شوند.
در روزهاي نخست تروريستان موترهاي منسوبان دولت را مورد هدف قرار مي دادند، اما امروز آن ها «هرچه پيش آمد خوش آمد» را انجام مي دهند و در هر موتري که بتوانند ماين را جابه جا کنند، مي گذارند اين که موتر حامل کي است و مربوط کي مي باشد به آن توجه ندارند و فقط مي خواهند موتر انفجار کند تا فضاي ترس و رعب حاکم شود.
به همين منظور در روزهاي اخير هراس افگنان موترهاي شخصي را هدف قرار مي دهند که بيشتر غير نظاميان کشته و زخمي مي شوند.
از چنين رخدادهاي ناگوار و خونين برداشت مي شود که شبکه هاي تروريستي در شهرکابل کمافي‌السابق فعال استند و مي توانند فعاليت هاي شان را بدون ترس و هراس به پيش ببرند.
يکي از عوامل جرأت و عدم ترس هراس افگنان اين خواهد بود، آنها اميدوار اند که اگر بازداشت و گرفتار هم شوند، اميد دارند که به زودي به اثر معامله آزاد مي شوند.
رهايي حدود پنج هزار زنداني که بيشترشان جنايات بسيار نابخشودني را انجام داده بودند، از سوي حکومت و با فشار امريکايي ها، به همه تروريستان فهماند که از مجازات اشد خبري نيست و ممکن پس از ارتکاب جنايت، دير يا زود از زندان آزاد شوند.
برخي از اين جنايت کاراني که از زندان رها شدند، دو باره با جرأت بيشتر آماده قتل و کشتار مردم گرديدند و به عوض ندامت و پشيماني، يا به جبهات جنگ شتافتند و يا دوباره با شبکه هاي تروريستي و در داخل شهرها فعاليت هاي شان را آغاز کردند.
با توجه به همين گفته ها، نهادهاي کشفي، در شناسايي اين شبکه هاي آدم کش ضعيف عمل مي کنند و تا حال نتوانسته اند آن گونه که لازم است فعاليت اين باندها را کاهش دهند.
از سوي ديگر زماني که برخي از اعضاي اين شبکه ها بازداشت مي شوند، ديگر از چگونگي طي مراحل پرونده آنها خبري نمي شود و مردم نمي دانند که نهادهاي عدلي و قضايي با آنها چه معامله کردند و مجازات آنها عملي مي شود و يا خير؟
پس براي کاهش کارگذاري ماين ها از سوي تروريستان، نهادهاي کشفي بيشتر فعال شوند و اتهام بي کفايتي و تنبلي که متوجه شان است آن را با فعاليت هاي چشم گير از خودشان دور سازند.
به همين گونه جريان محاکمه چنين افراد جنايت کار بايد علني باشد و مجازات آنها بازتاب پيدا کند که هم مردم از آن اطلاع و آگاهي حاصل کنند و هم پند و عبرت براي ديگر تروريستان شود.
