نباید با دستان خود نظام را سقوط بدهیم!

به گزارش برخی از رسانه ها، دبیر کل ناتو روز پنجشنبه 30 دلو اعلام کرد که کشورهای عضو این پیمان در مورد خروج نیروهای خود از افغانستان «تصمیم نهایی» را اتخاذ نکرده اند.

بنابر توافقی که یک سال پیش میان امریکا و طالبان به دست آمد کشورهای خارجی باید پیش از اول می سال 2021 میلادی خاک افغانستان را ترک کنند، اما کشورهای عضو ناتو با نزدیک شدن این موعد یعنی اول می برای خروج نیروهای شان بحث خواهند کرد.

اما وزیر دفاع امریکا گفت که برای خروج نیروهای امریکایی از افغانستان عجله ندارند، این در حالی است که طالبان بسیار خوشبین بودند که ترمپ دوباره به عنوان رییس جمهور انتخاب خواهد شد و حکومت را به آنها تسلیم خواهد کرد.

اکنون دولت جدید امریکا به رهبری  رییس جمهور بایدن در مورد عملی شدن توافق‌نامه با طالبان دلهره دارند و نمی توانند که بدون اطمینان از اوضاع تصمیم بگیرند.

دولت جدید امریکا هنوز درگیر حل مشکلات داخلی اش است و ممکن در مورد مذاکرات صلح افغانستان چندان توجه نکرده و ممکن است آقای خلیل زاد پس از مشوره های لازم در همین نزدیکی ها دوباره ماموریت اش را آغاز کند.

اما یک موضوع روشن است که دیگر ادامه جنگ در افغانستان و حضور نیروهای امریکایی  در این خطه برای دولت جدید نیز مشکل ساز خواهد بود و باید امریکا برای این معضل راه حلی را دریابد.

اگر توافق‌نامه نقض شود و الی اول می سال 2021 نیروهای خارجی از افغانستان بیرون ساخته نشوند، طالبان دوباره جنگ های بسیار خونین شان را آغاز خواهند کرد که این برای دولت امریکا و هم مردم افغانستان ناگوار تمام خواهد شد.

باید جامعه جهانی به ویژه امریکا از فرصت پیش آمده استفاده مثبت کنند و دور دوم مذاکرات را آغاز و ادامه بدهند.

اما موضوع قابل اندیشه این است که طالبان به فکر رسیدن قدرت عام و تام اند و می خواهند امارت به اصطلاح اسلامی شان را با یک نام دیگر بالای مردم تحمیل کنند که این نه برای مردم افغانستان قابل قبول است و نه جامعه جهانی تحمل امارت اسلامی طالبان را دارد.

از سوی دیگر ادامه حکومت آقای غنی که توان حل هیچ مشکلی را ندارد و همه مردم از درد و رنج آن می نالند نیز یک جنجال و مصیبت کلان است و ممکن است سطح نارضایتی مردم با گذشت چند روز و ماه دیگر مضاعف گردد و نشود خداناخواسته با یک جرقه همه دار و ندار و دست‌آوردها را از دست بدهیم و هرج‌ومرج همه جا را فرا بگیرد و نظامی که به قیمت خون هزاران سرباز به وجود آمده است متلاشی شود.

بسیاری از آگاهان باور دارند که شکل گیری یک دولت همه شمول و بی‌طرف می تواند به این نگرانی ها پایان دهد.

با توجه به همین ملاحظات، باید جامعه جهانی و کشورهای ذیدخل در قضیه افغانستان و همه گروه ها و نهادهای سیاسی داخلی و طالبان از همین فرصت پیش آمده استفاده کنند و به صدای مردم مظلوم افغانستان لبیک بگویند.

زیرا سقوط نظام و هرج و مرج در افغانستان به نفع هیچ گروه و کشوری نیست که باید به آن فکر کرد.