داکتر سپنتا: برای رويارويی با طالبان، دولت نيروهای خيزش مردمی را بايد تقويت کند

رنگین دادفر سپنتا، مشاور پیشین ریاست‌جمهوری در حکومت حامدکرزی، از خیزش‌های مردمی علیه طالبان استقبال و تاکید می‌کند که نیروهای مردمی باید بهتر و بیشتر تقویت شوند، تا در برابر طالبان ایستاده‌گی و مقاومت کنند.

آقای سپنتا این سخنان را در نشستی که برای بررسی وضعیت امنیتی ولایت هرات در کابل برگزار شده بود، بیان کرد و گفت: “تقویت نیروهای مردمی در برابر طالبان برای جلوگیری از افتادن هرات به دست طالبان واقعاً ضروری است.”

هرات از جمله ولایت‌هایی است که طالبان از ۱۰ روز پیش به این‌سو، حملات شدیدی برای ساقط کردن آن آغاز کردند و در ابتدا توانستند خود را تا حومه‌ مرکز این ولایت  هم برسانند، اما با مقاومت شدید نیروهای دفاعی و امنیتی و نیروهای مردمی به رهبری امیر اسماعیل‌خان، فرمانده پیشین جهادی، روبه‌رو شدند که در نتیجه از سقوط هرات جلوگیری شد.

باورها بر این است اگر مقاومت نیروهای مردمی در کنار نیروهای امنیتی قرار نمی‌گرفتند، امروز هرات به دست طالبان افتاده بود. اکنون مشاور پیشین امنیت ملی تاکید می‌کند که لازم است نیروهای مردمی سراسر افغانستان به‌ویژه هرات تقویت شوند تا در برابر طالبان ایستاده‌گی و از پیشروی‌های آنان جلوگیری کنند. خبرهایی که روز گذشته نشر شد، حاکی از آن است که نظامیان و نیروهای مردمی، طالبان را از سراسر شهر هرات عقب رانده‌اند.

رنگین دادفر سپنتا از سیاست‌های حکومت هم انتقاد کرد و زمزمه‌ برای اعلام آتش‌بس در شمار از ولایت‌ها میان طالبان و نظامیان را دلیل  ادامه خشونت‌ها خوانده گفت: “اگر قرار باشد در ولایت قندهار بزرگ و پکتیا جداگانه آتش‌بس شود، در این صورت هم روحیه وحدت ملی آسیب می‌بیند و هم به دلیل سیاست‌های    اشتباه، طالبان دستش باز می‌شود و به همه ولایت‌ها حمله می‌کند که دولت باید به این مسئله توجه کند.”

پس از آن‌که طالبان جنگ را شدت دادند و پیشروی‌ کردند و چند ولسوالی را به تصرف درآوردند، چند خیزش‌ خودجوش مردمی علیه آنان شروع و به کارزار بزرگ مردمی علیه طالبان مبدل شد. اکنون جنگ در بیش از ۲۰ ولایت کشور میان نظامیان افغان و طالبان به شدت جریان دارد و این نیروهای مردمی به رهبری فرماندهان پیشین و نماینده‌گان آنان در مجلس این کشور مقابل طالبان می‌جنگند و ایستاده‌گی آنان سبب شده که طالبان با مشکل جدی مواجه شوند و تلفات سنگین داشته باشند.

حکومت از آغاز از خیزش‌های مردمی در برابر طالبان حمایت کرد و افغان‌های دیگر را نیز تشویق کرد تا از روستا و ولایت‌های خود با تمام توان دفاع کنند. اکنون شماری از سیاست‌مداران پیشین و فعلی و فرماندهان جهادی کشور از دولت می‌خواهند که خیزش‌های مردمی را فراموش نکند و آنان را تقویت کند تا جلو پیروزی طالبان گرفته شود، اما با وجودی که دولت‌مردان و شماری زیاد از افغان‌ها خیزش‌های مردمی و ایستاده‌گی آنان کنار نظامیان برای مبارز با طالبان را ثمربخش می‌خوانند، برخی که با حمایت نظامی و مالی از نیروهای مردمی مخالف‌اند، اعتراض دارند. آنان این خیزش‌های مردمی را دردسر بزرگ دولت و مردم افغانستان در آینده می‌دانند که بعداً کنترل آن‌ها دشوار خواهد بود.

هاشم نظری، آگاه نظامی، در این مورد می‌گوید: “کار خوبی است که مردم از سرزمین و دیارشان دفاع کنند و دولت از آنان حمایت کند، اما این حمایت باعث نشود که فردا نتوان جلو هیچ‌یک از این گروه‌ها را گرفت. دولت باید از هر گروهی که حمایت مالی و تجهیزات نظامی می‌کند، آن را در رده‌های نظامی و زیر نظر وزارت دفاع درآورد تا هیچ‌کس در آینده سوءاستفاده نکند.”

هم اکنون در بیش از ۲۰ ولایت جنگ شدید جریان دارد و همین نیروهای خیزش‌های مردمی‌اند که در کنار نظامیان مقابل طالبان می‌جنگند و از پیشروی‌ آنان جلوگیری می‌کنند. ولایت‌های هرات یکی از بارزترین نمونه‌ها است که اگر خیزش‌های مردمی به رهبری امیر اسماعیل‌خان نبود، طالبان حکومت را در این ولایت به دست می‌گرفت.