جنايات طالبان و خاموشی نهادهای مدافع حقوق بشری!

جنگ و درگيري در کشور به شدت دوام دارد و طالبان در آن عده از ولسوالي‌هايي که حاکم شده‌اند، قوانين شان را عملي مي‌کنند. از تحريم موسيقي گرفته تا تجاوز و نکاح اجباري دختران، گزارش هايى استند كه از ساحه تحت نفوذ طالبان در رسانه‌ها و شبکه‌هاي اجتماعي بازتاب مي‌يابند. برخي از اين گزارش ها بسيار وحشتناک است، کشتن و به قتل رسانيدن اسيران جنگي به دست طالبان و ده‌ها جنايت ديگر، وحشت را در ولسوالي‌هايي که در تصرف طالبان است به نمايش مي‌گذارد. در گذشته در اين مناطق اگر دختر جواني را کدام مرد کهن سالي به عقد نکاح خود در مي‌آورد، نهادهاي دفاع از حقوق زنان و حقوق بشري با سروصداي شان گوش آسمان را کر مي‌ساختند و ده‌ها اعلاميه و اخطاريه از سوي اين نهاد ها صادر مي‌شد. اما چه دليل است اين نهادها که به ميليون‌ها دالر را براي راه اندازي سمينارها ويا نشست‌ها براي دفاع از حقوق بشري هزينه مي‌کردند و کاه را کوه جلوه مي‌دادند، امروز در برابر جنايات طالبان تروريست و نقض حقوق بشرى آشکار آن‌ها و عملکردهاي وحشيانه و غير انساني شان، مهر خاموشي بر لب زده‌اند و از سنگ صدا بيرون مي‌شود ولي از اين نهاد ها ني. در اين خاموشي و اغماض جنايات طالبان که با تماشاي ويديوي اين جنايات، مو بر اندام انسان راست مي‌شود و تنها ديروز عفو بين‌الملل اين جنايت را محکوم کرد، چه رمز و رازي وجود دارد و چرا اين نهادهاي محترم مسووليت‌شان را در برابر وحشتي که طالبان به راه انداخته‌اند، انجام نمي‌دهند؟ يک برداشت اين است که برخي از شبکه‌هاي استخباراتي که از اين هراس‌افگنان استفاده ابزاري مي‌کنند، در عقب اين نهاد ها نيز قرار دارند و از آن‌ها استفاده ابزاري مي‌دارند. به باور برخي از آگاهان همين شبکه‌هاي استخباراتي به اين نهادهاي ظاهراً مدافع حقوق بشر اجازه نمي‌دهند که جنايات تروريستان در مناطق تحت تصرف شان در افغانستان بازتاب يابد و گاهي برعکس در تلاش اين اند که رفتارهاي غير انساني طالبان را، انساني بازتاب دهند و رسانه‌هاي مزدور نيز در خدمت اين شبکه‌هاي بدنام قرار دارند و هم‌آهنگ عمل مي‌کنند. در گذشته نيز زماني که طالبان کابل را اشغال کردند همين شبکه‌هاي استخباراتي که در به قدرت رساندن طالبان نقش داشتند، طالبان را فرشته‌هاي نجات معرفي مي‌کردند و برخي از رسانه‌هاي غربي به مردمان افغانستان و جهان اطمينان مي‌دادند که به زودي صلح در منطقه تأمين مي‌شود و از اين بابت نگراني نداشته باشند؛ اما در پنج سال حاکميت طالبان نه تنها که صلح تأمين نشد بل طالبان همه دار و ندار و حتا ميراث‌فرهنگي و تاريخي کشور را انفجار دادند و آتش زدند. با توجه به همين گفته‌ها، بايد جنايات طالبان بازتاب يابد و اگر اين نهادهايي به ظاهر حقوق بشري اين جنايات را بازتاب نمي‌دهند و کتمان مي‌کنند بايد رسانه‌هاي مسوول و متعهد به منافع ملي، اين مسووليت را انجام دهند و در برابر وحشت طالبان خاموشي اختيار نکنند.